Prywatna emisja "monet" Walerego Amrogowicza.

Pasja numizmatyczna

Pasją do numizmatyki zaraził się podczas studiów w Toruniu. Po studiach został urzędnikiem sądowym i pracował w Toruniu, Pucku i Kościerzynie. W 1909 założył w Sopocie Bank Ludowy, który wspierał głównie małych przedsiębiorców.

Przez wiele lat udało mu się zgromadził potężny zbiór ponad 2 000 sztuk monet i medali.

Od 1908 r. W. Amrogowicz należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu, początkowo jako członek zwyczajny, a od 1909 jako dożywotni. W 1911 r. część swoich zbiorów zaprezentował na wystawie kaszubsko-pomorskiej w Kościerzynie. Celem autora było pokazanie pieniędzy będących w obiegu na tamtych terenach od czasów najdawniejszych. Na wystawę trafiły m.in. monety rzymskie, denary, szelągi krzyżackie, grosze z epoki Wazów oraz numizmaty polskie, rosyjskie i saskie z XVIII w. Nie zabrakło monet gdańskich i polskich porozbiorowych ze wszystkich zaborów.

Piersze wzmianki dotyczące prywatnej emisji "monet"

Pierwsze informacje dotyczące tej emisji pojawiają się w warszawskim "Biuletynie Numizmatycznym" (1955, nr 2/3). A. Gupieniec tak o niej pisze:

Kto wykonał "monety"?

W 1928 W. Amrogowicz zlecił wykonanie monet według własnego projektu (z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej). Stemple wykonał jego przyjaciel, jeden z czołowych niemieckich medalierów - Karl Goetz, a monety zostały wybite w mennicy w Monachium.

Według Tadeusza Kałkowskiego zostało wybitych mniej niż 10 kompletów w brązie i srebrze. Odbitki ze złota i platyny zostały wykonane w późniejszym okresie.

Ciekowostki dotyczące próbnych "monet"

Na słynnej aukcji Karolkiewicza, która odbyła się w grudniu 2000 r. zostało sprzedanych 7 kompletów tych monet - o nominałach 2 i 5 złotych, wybite w brązie, srebrze, złocie i platynie, razem 14 sztuk.

W opisie tych pozycji można doczytać, że:

Znane są również wzmianki o monetach 10-złotowych.

TOP 9 najdroższych "monet" Amrogowicza